سمفونی شماره 10 بتهوون
لودویگ وان بتهوون را همه با 9 سمفونی معروفش می شناسند. سمفونی هایی که هر کدام دنیایی متفاوت هستند و درج نام هر یک از آنها بر روی پستر و فراخوان، برای پر شدن یک سالن کنسرت بزرگ کافیست. اما درمورد سمفونی شماره 10 وی چه می دانید؟
سمفونی شماره 10 بتهوون در می ماژور، یک اثر خیالی است که باری کوپر آن را با استفاده از طرح های ناقص بجا مانده از بتهوون منتاژ کرد. باری کوپر موسیقی شناس انگلستانی متولد 1949 است. کوپر پس از تحقیقات بسیار و کار بر آثاری بجا مانده از بتهوون، ادعا کرد پارتیتوری در اختیار دارد که تقریبا مشابه افکار بتهوون برای ساخت سمفونی شماره 10 است. پس از این ادعا، این عنوان همچنان بحث برانگیز باقی مانده است، چراکه اسناد پیدا شده، تایید می کنند که بتهوون واقعا قصد داشته سمفونی دیگری را خلق کند.
مجموعه ای از مدارک پراکنده به این موضوع اشاره می کنند که بتهوون قبل از اتمام کار سمفونی شماره 9 (در سال 1824)، ایده هایی برای ساخت دهمین سمفونی اش داشته است. وی از سال 1822 در زمان هایی پراکنده مشغول ساخت سمفونی شماره 10 بوده که آخرین طرح او از این اثر مربوط به اکتبر 1825 است. در زمان مرگ او (18 مارس 1827) تنها جزئیاتی از موومان اول این اثر تکمیل شده بود، اما حتی این موومان نیز به طور واضح نوشته نشده و هیچ نشانه ای از ادامه روند سمفونی شماره 10 وجود ندارد.
همچنین مدارک به این موضوع اشاره دارند که بتهوون بخشی هایی از این اثر را با ساز پیانو برای دوست خود کارل هولز به نمایش گذاشته است که اثر با ملایمتی در تونالیته می ماژور آغاز شد و با وسعتی زیاد در دو مینور ادامه پیدا کرد.
حال این مسئله مطرح است که شرح شنیده شده توسط هولز، با اثری که توسط کوپر منتشر شده مطابقت دارد. کوپر ادعا کرد که بیش از پنجاه قطعه جداگانه از بتهوون پیدا کرده که پس از بافتن آنها به یکدیگر، سمفونی شماره 10 را خلق کرده است. او موومان نخستین این سمفونی را به صورت آندانته در تونالیته می ماژور و در انتها در تونالیته دو مینور منتاژ کرد.
جالب اینجاست که با توجه به اسناد موجود از مکاتبات بتهوون، برنامه او برای ساخت سمفونی شماره 9 به صورت کاملا بی کلام بوده است. ((سرود شادی)) که در موومان چهارم این سمفونی جای گرفته، در اصل متعلق به قطعه ای جداگانه بوده و بتهوون قصد داشته که دهمین سمفونی اش را همراه با کارهای مختلف آوازی بسازد.
گفتنی است که در سال 1988 دو اجرا، یکی توسط وین موریس و دیگری توسط والتز ولر از سمفونی شماره 10 انجام شدند.
منبع: پروژه موسیقی لالا سی سی www.lalasisi.com
سحر